Over je toegang gebruiken en gewoon beginnen: Bij A. Of F. Of Z.
De palletteerrobot van Beentjes GWW in Zaandam maakt hergebruik van straatstenen makkelijker en duurzamer. Het familiebedrijf ontwikkelde deze robot zelf vanuit een oude lasmachine.
Stenen uit Amsterdamse straten worden uit de straat gehaald en bij Beentjes opgepoetst enklaargemaakt voor hergebruik. Met een speciale robotarm tilt het apparaat vijf stenen tegelijk op en legt ze in straatverband op een pallet. Deze gebruikte en gepalletteerde stenen kunnen zo eenvoudig opnieuw worden ingezet bij het maken van de straat.
Beentjes werkte hiervoor samen met de gemeente Amsterdam, als onderdeel van een circulair project genaamd 'De Nieuwe Straat'. Door hergebruik van stenen worden grondstoffen bespaard en vermindert de CO₂-uitstoot bij productie en transport van nieuwe materialen.
Bovendien zorgt de palletteerrobot ervoor dat stratenmakers fysiek minder zwaar werk hoeven te doen, omdat een volgend apparaat de stenen bijna helemaal netjes in de straat legt.
én van de kansen om anders te bouwen.”
Echt. Het is zonde van de grondstoffen
verboden moeten worden.
“Traditioneel slopen zou
Frank glimlacht. “Omdat ik wil leven in een scenario van hoop. Niet van rampspoed. Als ik zie wat er op ons afkomt—grondstoffenschaarste, vergrijzing, klimaatverandering —dan weet ik: het moet anders. En ik geloof ook dat het kan. Ik zie de vlammetjes van hoop.
Waarom blijf jij dit werk doen?
Procedures, gewoontes en systemen trekken ons steeds terug naar het oude. Verandering roept onzekerheid op. Zelfs als de wil er is, stranden we vaak op details.
Een goed voorbeeld: bij de vernieuwing van schoolgebouwen kozen we voor een andere aanpak: klein, met vertrouwen en ruimte voor experiment. Geen standaard aanbesteding. Dat leverde betere gebouwen én een nieuwe mentaliteit op.
Maar opschalen? Dan stuiten we op grenzen van bestaande manieren van werken en organiseren. Dan gaat het ook om samen dezelfde keuzes maken, prioriteren en die ook waarmaken. Soms gaat het niet om meer geld, maar om het anders te verdelen.
Kan je daar een voorbeeld van geven?
Kies voor de kansen die alternatieve methoden bieden . Maak meer ruimte voor circulair door bijvoorbeeld hergebruik van beton. Werk samen met anderen. En geef inkoop een belangrijkere rol : niet als sluitpost, maar als motor van beleid.
Waarom ik dit blijf doen? Omdat ik wil leven in een wereld van hoop. Ik zie hoop in kleine successen. Die vlam moeten we aanwakkeren. Stoppen is ongemakkelijk, maar het maakt ruimte voor iets nieuws. Dáár begint echte verandering.
Wat moet er concreet gebeuren?
“Omdat ons hele systeem is ingericht op doorgaan. Bouwen, uitbreiden, produceren. We slopen nog steeds op de oude manier, alsof materialen geen waarde meer hebben als ze eenmaal in een gebouw zitten. Het verschil maken we ook als we meer ruimte geven aan circulariteit. Echt. Het is zonde van de grondstoffen én van de kansen om anders te bouwen.”
Waarom stoppen we dat dan niet gewoon?
“Afbouw gaat over stoppen met wat niet meer werkt. Niet alleen omdat het niet duurzaam is, maar ook omdat het praktisch onhoudbaar is.
Neem beton. Dat spul zit overal in. Maar het zorgt voor gigantische CO₂-uitstoot en de grondstoffen worden schaarser. Grind halen we van ver. Duur, belastend en totaal niet toekomstbestendig. En toch bouwen we in Nederland stug door alsof de voorraad oneindig is. Afbouw is: dat patroon doorbreken.
Eerst even: wat is afbouw?
Frank van Sloun werkt als strategisch adviseur inkoop bij het Ingenieursbureau van de gemeente Amsterdam. Hij heeft veel zien veranderen - en vooral veel níét zien veranderen. “We zijn als gemeente heel goed in beginnen. In opbouwen. Maar stoppen? Dat vinden we ongemakkelijk. En precies dat is het probleem.”
Foto’s: Kick Smeets
1
Praat met iemand die je normaal niet spreekt. Daar begint echte verandering.
Ga naar buiten.
“Dat Amsterdam een stad blijft waar iedereen mee kan doen. Waar je kunt wonen, leren, werken en vrij zijn. Waar je je gezien voelt. Dat is wat ik bedoel met goed zorgen. Voor elkaar, voor de natuur, voor de spullen die we gebruiken.
En wat is voor jou de kern van je werk voor de stad?
“Ik werk intensief samen met uitvoerders en wetenschappers. Iedereen die ik spreek, wil bijdragen aan een betere stad. Maar je moet ze er wel bij betrekken. Niet van bovenaf opleggen. Liefdevol samenwerken, noem ik dat.”
Wat is jouw aanpak in de projecten waar je aan werkt?
“Dat is simpel. Ik doe het voor de echte stad. Niet voor een mooi rapport of een applaus. Elke dag als ik mijn pasje tegen de deur hou en het licht springt op groen, weet ik: ik heb toegang. Ik mág naar binnen. Voor de stad, voor de mensen die er wonen, en voor mijn kinderen. Want die wil ik dezelfde kansen geven als ik heb gehad.”
Sacha, je bent al jaren bezig met verduurzaming. Hoe blijf je gemotiveerd?
Mensen zoals Sacha, die durven te doen. Die laten zien dat verandering niet uit dikke plannen komt, maar uit mensen. Sacha dóet. En misschien ontdek jij door haar verhaal ook wel wat jij kunt doen.
Een van de doeners
Onmiskenbaar Amsterdamse tongval, rechtdoorzee en met een hart dat klopt voor de stad. Sacha Stolp is Regisseur Toekomstbestendige Assets bij de gemeente Amsterdam. Wat dat inhoudt? Dat ze zich elke dag inzet om de stad toekomstbestendig te maken. Niet vanachter een scherm, maar met haar voeten in de klei. “Ik noem het geen duurzaamheid meer. Het is gewoon goed zorgen.”
“Stop met eindeloos praten over hoe het zou moeten zijn. Ga naar buiten. Verdiep je. Stel vragen. Vraag aan een uitvoerder, een conciërge, een wetenschapper: wat kan ik voor jóu doen? En doe het dan.” “Je hoeft niet perfect te zijn. Je moet gewoon beginnen. Al is het met iets kleins. Begin bij A. Of F. Of Z. Het maakt niet uit. Alles helpt.”
Wat wil je je collega’s en partners meegeven?
Over je toegang gebruiken en gewoon beginnen: Bij A. Of F. Of Z.
Frank glimlacht. “Omdat ik wil leven in een scenario van hoop. Niet van rampspoed. Als ik zie wat er op ons afkomt—grondstoffenschaarste, vergrijzing, klimaatverandering —dan weet ik: het moet anders. En ik geloof ook dat het kan. Ik zie de vlammetjes van hoop.
Waarom blijf jij dit werk doen?
Procedures, gewoontes en systemen trekken ons steeds terug naar het oude. Verandering roept onzekerheid op. Zelfs als de wil er is, stranden we vaak op details.
Een goed voorbeeld: bij de vernieuwing van schoolgebouwen kozen we voor een andere aanpak: klein, met vertrouwen en ruimte voor experiment. Geen standaard aanbesteding. Dat leverde betere gebouwen én een nieuwe mentaliteit op.
Maar opschalen? Dan stuiten we op grenzen van bestaande manieren van werken en organiseren. Dan gaat het ook om samen dezelfde keuzes maken, prioriteren en die ook waarmaken. Soms gaat het niet om meer geld, maar om het anders te verdelen.
Kan je daar een voorbeeld van geven?
én van de kansen om anders te bouwen.”
Echt. Het is zonde van de grondstoffen
verboden moeten worden.
“Traditioneel slopen zou
“Omdat ons hele systeem is ingericht op doorgaan. Bouwen, uitbreiden, produceren. We slopen nog steeds op de oude manier, alsof materialen geen waarde meer hebben als ze eenmaal in een gebouw zitten. Het verschil maken we ook als we meer ruimte geven aan circulariteit. Echt. Het is zonde van de grondstoffen én van de kansen om anders te bouwen.”
Waarom stoppen we dat dan niet gewoon?
Kies voor de kansen die alternatieve methoden bieden . Maak meer ruimte voor circulair door bijvoorbeeld hergebruik van beton. Werk samen met anderen. En geef inkoop een belangrijkere rol : niet als sluitpost, maar als motor van beleid.
Waarom ik dit blijf doen? Omdat ik wil leven in een wereld van hoop. Ik zie hoop in kleine successen. Die vlam moeten we aanwakkeren. Stoppen is ongemakkelijk, maar het maakt ruimte voor iets nieuws. Dáár begint echte verandering.
Wat moet er concreet gebeuren?
blijven doen, verandert er niks. Zo simpel is het”
“We kopen wat we kennen. En zolang we dat
“Afbouw gaat over stoppen met wat niet meer werkt. Niet alleen omdat het niet duurzaam is, maar ook omdat het praktisch onhoudbaar is.
Neem beton. Dat spul zit overal in. Maar het zorgt voor gigantische CO₂-uitstoot en de grondstoffen worden schaarser. Grind halen we van ver. Duur, belastend en totaal niet toekomstbestendig. En toch bouwen we in Nederland stug door alsof de voorraad oneindig is. Afbouw is: dat patroon doorbreken.
Eerst even: wat is afbouw?
Frank van Sloun werkt als strategisch adviseur inkoop bij het Ingenieursbureau van de gemeente Amsterdam. Hij heeft veel zien veranderen - en vooral veel níét zien veranderen. “We zijn als gemeente heel goed in beginnen. In opbouwen. Maar stoppen? Dat vinden we ongemakkelijk. En precies dat is het probleem.”
De palletteerrobot van Beentjes GWW in Zaandam maakt hergebruik van straatstenen makkelijker en duurzamer. Het familiebedrijf ontwikkelde deze robot zelf vanuit een oude lasmachine.
Stenen uit Amsterdamse straten worden uit de straat gehaald en bij Beentjes opgepoetst enklaargemaakt voor hergebruik. Met een speciale robotarm tilt het apparaat vijf stenen tegelijk op en legt ze in straatverband op een pallet. Deze gebruikte en gepalletteerde stenen kunnen zo eenvoudig opnieuw worden ingezet bij het maken van de straat.
Beentjes werkte hiervoor samen met de gemeente Amsterdam, als onderdeel van een circulair project genaamd 'De Nieuwe Straat'. Door hergebruik van stenen worden grondstoffen bespaard en vermindert de CO₂-uitstoot bij productie en transport van nieuwe materialen.
Bovendien zorgt de palletteerrobot ervoor dat stratenmakers fysiek minder zwaar werk hoeven te doen, omdat een volgend apparaat de stenen bijna helemaal netjes in de straat legt.
1
Praat met iemand die je normaal niet spreekt. Daar begint echte verandering.
Ga naar buiten.
“Stop met eindeloos praten over hoe het zou moeten zijn. Ga naar buiten. Verdiep je. Stel vragen. Vraag aan een uitvoerder, een conciërge, een wetenschapper: wat kan ik voor jóu doen? En doe het dan.” “Je hoeft niet perfect te zijn. Je moet gewoon beginnen. Al is het met iets kleins. Begin bij A. Of F. Of Z. Het maakt niet uit. Alles helpt.”
Wat wil je je collega’s en partners meegeven?
Maar niet buiten het blaadje.”
“Ik werk liever buiten de lijntjes.
“Dat Amsterdam een stad blijft waar iedereen mee kan doen. Waar je kunt wonen, leren, werken en vrij zijn. Waar je je gezien voelt. Dat is wat ik bedoel met goed zorgen. Voor elkaar, voor de natuur, voor de spullen die we gebruiken.
En wat is voor jou de kern van je werk voor de stad?
“Ik werk intensief samen met uitvoerders en wetenschappers. Iedereen die ik spreek, wil bijdragen aan een betere stad. Maar je moet ze er wel bij betrekken. Niet van bovenaf opleggen. Liefdevol samenwerken, noem ik dat.”
Wat is jouw aanpak in de projecten waar je aan werkt?
“Dat is simpel. Ik doe het voor de echte stad. Niet voor een mooi rapport of een applaus. Elke dag als ik mijn pasje tegen de deur hou en het licht springt op groen, weet ik: ik heb toegang. Ik mág naar binnen. Voor de stad, voor de mensen die er wonen, en voor mijn kinderen. Want die wil ik dezelfde kansen geven als ik heb gehad.”
Sacha, je bent al jaren bezig met verduurzaming. Hoe blijf je gemotiveerd?
Mensen zoals Sacha, die durven te doen. Die laten zien dat verandering niet uit dikke plannen komt, maar uit mensen. Sacha dóet. En misschien ontdek jij door haar verhaal ook wel wat jij kunt doen.
Een van de doeners
Onmiskenbaar Amsterdamse tongval, rechtdoorzee en met een hart dat klopt voor de stad. Sacha Stolp is Regisseur Toekomstbestendige Assets bij de gemeente Amsterdam. Wat dat inhoudt? Dat ze zich elke dag inzet om de stad toekomstbestendig te maken. Niet vanachter een scherm, maar met haar voeten in de klei. “Ik noem het geen duurzaamheid meer. Het is gewoon goed zorgen.”
Foto’s: Kick Smeets